Into the Wild

                                                                                   Lord Byron

1990 yılında Amerikalı Chris McCandless, insanın doğayla içiçe olduğu, materyalizme karşı spiritüalizmin önemini vurgulayan fizikötesi akımının ateşli bir taraftarıyken, kolejden mezun olduktan sonra kendini tüm para pul, mal mülk kavramlarından soyutlamaya karar verir. Filmde, Emile Hirsch tarafından başarılı bir şekilde canlandırılan Chris’in yeni bir kimlik oluşturma çabası ve onun Alaska için çıktığı yolculukta başından geçenler anlatılır. Chris ‘in amacı doğada kendine bir yer edinmek ve hayatını doğayla içiçe yaşamaktır.

Filmi yazan ve yöneten Sean Penn, Chris’in yani Alexander Supertramp ‘in yolculuk hikayesinin yanısıraonun kaybının ailesi üzerindeki etkilerinden de bahseder. Chris’in aile hayatı onun yolculuğu için bir nevi katalizördür aslında. Into the Wild, genç Chris ‘in aydınlanma arayışının ve yolda tanıştığı insanlarla etkileşiminin onu olgunlaştırmasını ve onların hayatlarını  nasıl etkilediğini itinayla inceler. Filmin en güzel yanı orjinal şarkılarına eşlik eden Amerikan doğasının güzelliği. 

Gerek yönetmeni gerek oyuncular açısından yüksek beklentiyle başladığım filmin son sahnesi benim için en şoke edici bölümü. Şöyle ki; “iyi filmmiş, sahneler süper, fikir de güzel, biz de görsek şöyle yerleri , bir karavan mı kiralasak biz de…” derken hoop gerçek bir fotoğraf beliriverdi ekranda ki Holy sh.t! Meğer şu Supertramp gerçekmiş, hem de baştan sona. Tüm o zehirli çilekler, yollar, yolculuklar, kano, mal mülk ve aileden kaçış…

Chris’in ölmeden önce yazdığı bir not ve günlükleri, karavanını görmek beni gerçekten çok etkiledi. Böyle bitmemesi gerektiğini düşündüm. Yani böyle mutlu  ve hızlı bir hayat yaşadığı için mi bu kadar erken dünyadan ayrılmıştı? 

Onun ölümünden sonra hayatı  kızkardeşi tarafından anlatılmış ve kitaplara da konu olmuş. Onun hakkında daha fazla şey öğrenmek isterseniz bir internet sitesi de mevcut: christophermccandless 

Şahsen kitabını e-book olarak indirmeyi düşünüyorum. Zira kitabın filmden daha ilginç olduğu yorumları yapılmış. Kitabı okuduktan sonra notlarımı da sizlerle bilahare paylaşacağım. Ama görsel yönüyle ve sountrackiyle kitabından önce filminin izlenmesi gerektiğini düşündüğüm bir kaç hikayeden biri olduğunu söylemeliyim. İyi seyirler!