Ben söylemiyorum tabi, İtalyanlar öyle demiş; Traduttore traditore:Çevirmen haindir. Ancak bu söz, çevirmene bok mu atar, ona metnin birebir aynısını çevirmemesini mi öğütler yoksa çevirinin hiçbir zaman aslını yansıtmayacağını mı anlatır?
Siz nasıl yorumlarsınız bilemem ama kim Can Yücel’in 66. sone çevirisini eleştirebilir ki? …Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın?….Ya da benzer biçimde, İnuit dilinde yüzlerce karşılığı olan ‘kar‘ ı çevirin. Farklı dillerde yayınlar okuyorsanız bazen bir yazıyı tercüme etmeden almak istersiniz. Çeviremeyeceğinizden değil, ses uyumu ve ifade ediliş biçimiyle,öyle güzeldir.
The phrontistery ve tinyonline siteleri kayıp, sıradışı, tam çevirisi olmayan yada çevirmek için çok sözcüğe ihtiyaç duyulan bazı sözcüklerin listesini vermiş.Örneğin hiç gülmeyen insana agelast, şanslı kişiye ise bonifate deniyormuş. Bunun gibi birçok sözcük var. Project twins ve Ella F. Sanders da bu çevrilemeyen güzel sözcükleri görsellerle ifade etmişler. İşte bazı örnekler:
tsundoku: bir kitabı aldıktan sonra okumayıp genelde diğer kitaplarla birlikte yığmak
hamartia: kahramanı felakete götüren hatası ya da karakterindeki eksiklik
komorebi: ağaç yapraklarının arasından süzülen günışığı
vernalagnia: baharla gelen romantik ruh hali
Scripturient: yazmaya güçlü bir istek duymak
acersecomic: saçını hiç kestirmeyen kişi
